Vilaflor

Miasto Vilaflor (Vilaflor) jest stolicą administracyjną gminy Vilaflor de Chasna (Vilaflor de Chasna). Jest to najwyżej położona miejscowość na wyspie Teneryfa. Wysokość nad poziomem morza wynosi tu 1460 m. A ponieważ miasto zbudowane jest w dolinie skierowanej na południe i chronione przed silnymi wiatrami, niebo jest tu prawie zawsze czyste. W nocy na gwieździstym niebie wyróżniają się jasne gwiazdy Acrux i Eta Kiła, które znajdują się w odległości 8000 lat świetlnych od Ziemi.

Jak powstał Vilaflor

Miasto Vilaflor zostało założone przez katalońskich osadników Pedro Solera (Pedro Soler) i jego żonę Juanę de Padillę (Juana de Padilla) w 1525 roku. Z czasem miasto stało się centrum administracyjnym i religijnym regionu Chasna (Chasna).

W Vilaflor w 1626 roku urodził się Pedro de San José Betancur – mnich i misjonarz, pierwszy święty Wysp Kanaryjskich i Gwatemali.

Toponimia miasta

Na tych ziemiach, przed przybyciem Europejczyków w XV wieku, żyli Guańcze. Wypasali oni bydło na wysokogórskich pastwiskach. Chasna (Chasna, “stopień”) to nazwa wąwozu, dokąd Guańcze zapędzali bydło. Tak nazwano także miasto. Obecna nazwa Vilaflor pojawiła się w XVI wieku. Swoją wersję powstania nazwy przedstawił francuski botanik i etnolog Sabenu Bertlo. W swojej książce opowiedział legendę o kastylskim konkwistadorze, który na widok pięknej kobiety Guańczej wykrzyknął: “Widziałem kwiat Chasny!” (Vi la flor de Chasna!). I tak nazwano miasto – Vilaflor. W 2014 roku Rada Wyspy postanowiła przywrócić historyczną nazwę gminy i przemianować ją na Vilaflor de Chasna.

Mieszkańców Vilaflor nazywa się chasneros, -as (chasneros, -as), od pierwotnej nazwy miasta.

Ziemniaki kanaryjskie, winogrona i turystyka

Podstawą gospodarki miasta jest rolnictwo. Uprawia się tu słynne ziemniaki kanaryjskie, winogrona, migdały i figi, zbiera się miód, hoduje kozy. Wszystkie produkty rolne są organiczne. Turystyka w Vilaflor nie jest masowa jak na wybrzeżu. Przyjeżdża się tu, aby delektować się pięknymi krajobrazami, zobaczyć zabytki z początków zasiedlania wyspy, uczestniczyć w festiwalach, kupić wyroby rękodzieła, pojeździć na rowerach górskich, polatać na paralotniach, powspinać się po skałach, wypocząć na kempingu i rozkoszować się kuchnią kanaryjską.

Woda mineralna Fuentealta

W Vilaflor na wysokości 1400 m odkryto źródło wody mineralnej Fuente Alta (manantial de Fuente Alta). Obecnie rozlewem wody Fuentealta zajmuje się zakład Aguas de Vilaflor S.A.

Zabytki

Kościół parafialny św. Piotra Apostoła (La iglesia parroquial de San Pedro Apóstol) to jeden z najstarszych na południu wyspy. Jego historia rozpoczęła się od skromnej kaplicy, którą wybudowano około 1530 roku z inicjatywy Pedra Solera i jego żony. W 1568 roku kaplicę podniesiono do rangi kościoła parafialnego pod warunkiem, że rodzina Solerów ją rozbuduje. W latach 1615-1675 na miejscu kaplicy powstał nowy kościół, który możemy dziś oglądać.

W 1626 roku w kościele św. Piotra Apostoła ochrzczono Pedra de San José Betancura, pierwszego świętego Wysp Kanaryjskich.

Kościół jest jednonawowy, na planie łacińskiego krzyża. Ściany z kamienia są pobielone, a po bokach wzmocnione płytami z bazaltu. Nad głównym wejściem znajduje się prostokątne okno i dzwonnica. W świątyni są 2 kaplice połączone z prezbiterium oraz chrzcielnica z XVI-wieczną chrzcielnicą i zakrystia z kanaryjskim balkonem.

We wnętrzu kościoła znajduje się bogate dziedzictwo artystyczne. W lewej niszy głównego ołtarza znajduje się najcenniejsza rzeźba – alabastrowe wyobrażenie św. Piotra z XVI wieku. W prawej niszy umieszczono figurę Świętego Brata Piotra z Betancourt (Santo Hermano Pedro de Bethencourt) z 1981 roku. Centralną niszę zajmuje XVIII-wieczny wizerunek Matki Bożej w koronie i ze srebrnym półksiężycem. W górnej części widać tiarę papieską i skrzyżowane klucze.

Dwa boczne ołtarze wykonane są odpowiednio z drewna i pokryte freskami. W kościele znajduje się kilka starych retabulów. Kasetonowy strop świątyni utrzymany jest w stylu mudejar. Nad głównym wejściem znajdują się drewniane chóry.

W kościele można znaleźć symbole rodu Solerów: słońce wyrzeźbione na kamiennym łuku i owalną drewnianą tarczę herbową.

W 1985 roku katolicki kościół w Viliflor został uznany za obiekt dziedzictwa kulturowego.
Sanktuarium Świętego Brata Piotra

Sanktuarium Świętego Brata Piotra (Santuario del Santo Hermano Pedro) to jedno z trzech miejsc pielgrzymkowych poświęconych pierwszemu świętemu Wysp Kanaryjskich – Piotrowi de San José Betancurowi. Wcześniej znajdował się tu dom, w którym się urodził.

Budowa świątyni rozpoczęła się w 1766 roku za sprawą Braci Betlejemskich, ale ze względu na reformy polityczne XIX wieku prace zostały wstrzymane. W 1981 roku budowę wznowiły Siostry Betlejemskie. W 2002 roku świątynię uroczyście otwarto i poświęcono.

Sanktuarium Świętego Brata Piotra to jednawnawowa świątynia z kamienia, przylegająca do klasztoru Sióstr Betlejemskich. Jej główne relikwie stanowią kręg świętego i dzwon wzywający wiernych.

W centralnej części głównego ołtarza sanktuarium znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca scenę Narodzenia Chrystusa w Betlejem. Po bokach umieszczono wizerunki Świętego Brata Piotra i błogosławionej Marii Inkarnacji Rosal z Gwatemali.

Od Świętego Brata Piotra rozpoczyna się szlak pasterski Camino del Hermano Pedro, którym święty prowadził swoje owce do Groty Świętego Brata Piotra (Cueva del Santo Hermano Pedro).

Dom Rodziny Soler

Dom Rodziny Soler

Dom Rodziny Soler (Casa de Los Soler) znajduje się naprzeciwko kościoła św. Piotra Apostoła. Nazywany jest również Domem Markizów Soler. Jest to doskonały przykład tradycyjnej architektury kanaryjskiej z XVII wieku. Wybudowali go Pedro Soler i jego żona na początku XVI wieku. Do XIX wieku była to siedziba rodu Solerów. Obecny budynek pochodzi z XVII wieku, ponieważ wcześniejsza konstrukcja ucierpiała podczas powstania mieszkańców miasta przeciwko rodzinie Soler.

Dom Soler jest dwupiętrowy, w kształcie litery L. Otwarty wewnętrzny dziedziniec, portyk z korytarzem i kamienne kolumny na parterze, zamknięta galeria na piętrze, drewniane schody i drewniane drzwi w kamiennym obramowaniu – to wszystko typowe elementy tradycyjnej architektury kanaryjskiej. Z tyłu domu znajduje się prasa, którą Solerowie przez wieki wykorzystywali do produkcji wina.

Obecnie Dom Soler należy do Rady Wyspy.

Młyny El Cubo

Młyny El Cubo

Wodny młyn El Cubo (Molinos del Cubo) był pierwszym młynem w Viliaflor. Zbudowano go w 1644 roku w wąwozie niedaleko domu Solerów do mielenia mąki i gofio. Woda dopływała z rejonu El Chorrillo. Młyn działał do 1915 roku. System do przemiału ziarna, łuki i część systemu doprowadzania wody zachowały się w dobrym stanie.
Kanariańskie sosny – El Pino Gordo i Pino de Las Dos Pernadas

Sosnye kanareńskie El Pino Gordo i Pino de Las Dos Pernadas zajmują 2 i 3 miejsce w Hiszpanii pod względem wielkości. Są również jednymi z najstarszych drzew na wyspie, razem z tysiącletnią Dracaeną Drakiem (El Drago) w Icod de los Vinos i Viñátigos w Bosque de Agua García.

Ci, którzy wybierają się do Parku Narodowego Teide z południowej części wyspy, koniecznie powinni zobaczyć te dwa imponujące okazy, które rosną praktycznie przy samej drodze.

Sosna El Pino Gordo: wysokość – 45,12 m, obwód korony – około 10 m, średnica pnia – 3,16 m, a obwód – 9,5 m. Potrzeba 7 osób, aby ją objąć. Wiek sosny wynosi około 700-800 lat. Jeśli masz jakieś życzenie, włóż rękę w dziuplę drzewa, a na pewno się spełni.

Sosna Pino de Las Dos Pernadas to najwyższe drzewo w Hiszpanii, które nie zostało przywiezione. Jej wysokość wynosi 56,8 m, obwód pnia – 8,3 m, a wiek – 500-600 lat.

Punkt widokowy Plaza de San Roque

Nad miastem Vilaflor wznosi się wzgórze, na którym znajduje się punkt widokowy Plaza de San Roque z przepięknym widokiem na historyczne centrum miasta i południe wyspy. Na punkcie widokowym znajduje się mała kaplica św. Rocha (Ermita de San Roque), zbudowana przez rodzinę Solerów w 1614 roku.

Księżycowy krajobraz

Od Vilaflor zaczyna się niezbyt trudna trasa piesza PR-TF 72, która doprowadzi Cię do niezwykłego formacji górskiej, przypominającej księżycowy krajobraz. Dziwaczne kamienne fale i wygładzone stożki niemal świecą na tle ciemnych wulkanicznych zboczy i błękitnego nieba. Sama natura wytworzyła te kształty z porowatego, jasnego tufu, niegdyś wyrzuconego podczas erupcji Teide. Całkowita długość trasy do obszaru Księżycowego Krajobrazu (Paisaje Lunar) i z powrotem wynosi około 12,9 km.

O Księżycowym Krajobrazie na Teneryfe pisałem tutaj.

Pomnik przyrody Montaña Colorada

Pomnik przyrody Montaña Colorada (Monumento Natural Montaña Colorada) zajmuje obszar 515,3 ha i jest chronioną strefą naturalną, na której znajdują się kaldery 3 wulkanów różnego pochodzenia: La Montaña de las Mesas, Montaña Colorada i Montaña Rica.

Najstarszym był Lomo de Simón. Wybuchł on około 500 000 lat temu, ale jego krater został zniszczony przez erozję, a na jego zboczach później utworzyły się trzy kolejne stożki wulkaniczne: Montaña de Las Mesas, Montaña Colorada i Montaña Rica, które ostatecznie pogrzebały Lomo de Simón. Dziś kaldery wulkanów bardziej przypominają niewielkie góry porośnięte kanaryjskimi sosnami. Wśród roślin możemy tu spotkać cistusa (Cistus symphytifolius i Cistus monspeliensis), szparaga (Asparagus plocamoides), eonium (Aeonium spathulatum) i Sonchus acaulis. Fauna pomnika przyrody jest uboga. Godne uwagi są jedynie niektóre owady i ptaki, takie jak jastrząb (Accipiter nisus) i sowa uszata (Asio otus). Niemal wszystkie rośliny i zwierzęta są endemiczne.

Góra Montaña Colorada wznosi się na wysokość 1 414 m n.p.m. Wysokość względna wynosi 44 m.
Montaña Rica: wysokość bezwzględna – 1088 m n.p.m., wysokość względna – 45 m.
Montaña de Las Mesas: wysokość bezwzględna – 1530 m, wysokość względna – 36 m.

Parking

Zostaw samochód na bezpłatnym parkingu miejskim. Jego koordynaty.

Gdzie zjeść w Vilaflor?

Polecam restaurację Casa Pana z przytulnym tarasem. Zamów te dania:

–

• Queso terno asado con miel – pieczony kanaryjski ser z miodem

–

• Almogrote con pan – miękki kanaryjski ser z chlebem

–

• Carne de Cabra – mięso kozie

–

• Conejo en salmorejo – kanaryjski królik

–

• Papas arrugadas negras – kanaryjskie ziemniaki

–

• Lokalne wino i chleb z kanaryjskimi sosami mojo

Hotele w Vilaflor

Hotel Spa Villalba**** – hotel SPA;

Ziggys Boutique Bed & Breakfast – butikowy hotel typu “bed & breakfast”.

Jak dojechać do Vilaflor

Z Los Christianos

Na przystanku autobusowym Los Cristianos (Estacion de guaguas Los Cristianos) należy wsiąść do autobusu 482 jadącego do Vilaflor Centro. Przejazd trwa 32 minuty (28 przystanków), wysiadka na przystanku Santa Catalina.

Z Costa Adeje

Aby dojechać do Vilaflor z Costa Adeje, najpierw trzeba dojechać do Los Cristianos.

Na przystanku Estación de Guaguas (w Costa Adeje) wsiąść do autobusu 467 jadącego do Costa del Silencio. Przejazd trwa 15 minut, 8 przystanków. Wysiąść na przystanku Escuela Oficial de Idiomas (Los Cristianos) i przesiąść się do autobusu 482 jadącego do Vilaflor Centro. Podróż zajmie 42 minuty (34 przystanki). Wysiadka na Santa Catalina.

Inną opcją jest wsiąść na przystanku Estación de Guaguas do autobusu 418 jadącego w kierunku Valle San Lorenzo (T). Po 23 minutach (13 przystankach) wysiąść na przystanku La Camella (T) i przesiąść się do autobusu 482 do Vilaflor Centro. Przejazd trwa 23 minuty (22 przystanki). Wysiadka na Santa Catalina.