Plaza Mayor

Przez całą dobę na Głównym placu (Plaza Mayor, Płaza Majora) działają bary i restauracje. Muzycy uliczni zabawiają przechodniów, artyści oferują swoje obrazy, handlarze przyciągają turystów pamiątkami. Od 1929 roku w każdą niedzielę można tu kupić znaczki pocztowe, medale i monety.

Z Rynku na Główny plac Madrytu

Historia placu zaczyna się w epoce króla Henryka II (XIV w.). Został on zbudowany w XVII wieku według projektu Juana Gomeza de Mora i znajdował się wówczas za miejskimi murami, dlatego nazywano go Arabal, co oznacza „przedmieście” lub „obrzeża”. W średniowieczu Plaza Mayor służył jako plac targowy i nie wyróżniał się szczególnymi walorami architektonicznymi. W czasach panowania króla Filipa III został poważnie przebudowany.

Casa de Panadería

W budynku Casa de Panadería (Casa de la Panadería) od 1590 roku znajdowała się piekarnia zaopatrująca królewski dwór w chleb. Jednak samo budynek pełnił także inną funkcję. Podczas świąt, egzekucji, korrid na jego balkonach zasiadali szlacheccy dostojnicy i członkowie rodziny królewskiej, a w luksusowych salach na górnych piętrach odbywały się wystawne przyjęcia. W murach budynku Panadería mieściły się Akademia Historii i Akademia Sztuk Pięknych, a dziś znajdują się tam stare freski i mieści się miejski archiwum.

Wszystkie ważne wydarzenia miały i mają miejsce na Plaza Mayor

Historia Hiszpanii zawsze przebiegała przez Plaza Mayor. Odbywały się tu parady wojskowe, konkursy poetyckie, festyny ludowe, pojedynki wielmożów, turnieje rycerskie, sądy inkwizycji nad heretykami, których palili na stosie. Przez plac przejeżdżały królewskie orszaki, tu ogłaszano następców tronu, a także Plaza Mayor stało się pierwszym w Madrycie miejscem specjalnie przystosowanym do przeprowadzania korridy.

Jednym z najjaśniejszych, mających wartości historyczne wydarzeń było otwarcie placu w 1620 roku, kiedy to odbyła się kanonizacja wieśniaka Isidora. Obecnie Dzień Świętego Isidora, patrona i obrońcy Madrytu, jest głównym świętem miasta, obchodzonym 15 maja.

Pomnik Filipa III

W 1616 roku włoski rzeźbiarz Giambologna stworzył konny pomnik Filipa III (Estatua de Felipe III), który dziś zajmuje honorowe miejsce w centrum placu.

Przebudowa placu

Wiele domów na Plaza Mayor stało na drewnianych palach, co często powodowało pożary. W 1631 roku ogień zniszczył południową część placu. Drugi pożar miał miejsce w 1672 roku. Spłonęło kilka domów, w tym Panadería, ale budynek został odbudowany.

W 1790 roku z powodu kolejnej pożarnej tragedii ucierpiała wschodnia część Plaza Mayor. Prace nad jej odbudową powierzono Juanowi de Villanueva i trwały one całe 60 lat. Architekt stworzył projekt, według którego wszystkie budynki zostały połączone, drewniane pale i słupy, gdzie to było możliwe, zastąpiono kamiennymi, a w domach wykonano przechodnie arkady. Właśnie w takim „wydaniu” widzimy plac dzisiaj.

W 1985 roku w historii Plaza Mayor miało miejsce bardzo ważne wydarzenie – Główny plac Madrytu został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.